C-Archief 2016-2020

Ik lijd aan een ernstige allergie voor douaniers. Die overgevoeligheid heeft vooral te maken met anale visitaties die ik mij moest laten welgevallen op diverse grensposten. De moffen pikten mij altijd uit de trein omdat ik - we spreken over het midden van de jaren zeventig - vieze lange haren had en een gore Afghaanse bontjas met spiegeltjes droeg.

Trumps lauwe reactie op de Russische hacks moedigt Kremlin aan twijfel te blijven zaaien in het Westen.

Jazeker, ook dieren kunnen ergens mee zitten, elkaar treiteren of gewoon lekker lol trappen. Maar dat het dier een gevoelsleven heeft, stelt de mens voor lastige vragen.

Komt er binnenkort een definitief einde aan vrij reizen binnen de Europese Unie, zoals we dat sinds het Verdrag van Schengen (1985) hebben leren kennen? Destijds werd de personencontrole aan de binnengrenzen van Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, België en Nederland afgeschaft. En verruild voor controle aan de buitengrenzen, een gezamenlijk visumbeleid en onderlinge samenwerking. Het was de opmaat…

Apart from making it easier for students, chapters help us find our way through the text by identifying the different sections of a narrative and telling us where stories and themes begin and end.

We lijden economische schade omdat we het gevaar van een mogelijke terroristische aanslag vele malen groter inschatten dan het is.

Dani Rodrik: Economen zijn in het openbaar altijd enthousiast over internationale handel. Ten onrechte, vindt Harvard-econoom Dani Rodrik. „Wij waren te vriendelijk tegen de macht.”

Her Brexit speech will go against Tory instincts and say that hardship is a price worth paying for taking control of our borders

Na de aanvaring van de stuw bij Grave werd de sluis bij Heumen veel te laat gesloten. Een fout die tot gevolg had dat het waterpeil zo ver daalde dat de scheepvaart op het belangrijke Maas-Waalkanaal momenteel onmogelijk is.

Raken consumenten in verwarring als ze bij de vegetarische slager een vegetarische rookworst kopen? De vleessector vreest van wel. Zij heeft weinig vertrouwen in de opmerkingsgave van de klant en wantrouwt blijkbaar de herkenbaarheid van het eigen product. Zo hoog is de ergernis opgelaaid over „de goede sier” die wordt gemaakt met „namen die op vlees lijken”, dat de Centrale Organisatie voor de…

Darts überholt klassische Sportarten im Eiltempo. Das Spiel ist spannend und eigentlich einfach. Genau deswegen aber so faszinierend. Es besteht jedoch die Gefahr einer Verballermannisierung.

Your source for the latest Christian news and religion news headlines from the United States and the world. Trending topics and news stories that are important to your Christian faith.

Met een mix van forse belastingverlaging, patriottisme en radicaal vernieuwende democratische voorstellen gaat het Forum voor Democratie in zijn verkiezingsprogramma de concurrentiestrijd aan met Geert Wilders' PVV en Jan Roos' VNL. Het Forum wil directe democratie in alle geledingen van de overheid. Alle burgemeesters worden direct gekozen, net als de minister-president. De belastingen en de immigratie gaan omlaag, de salarissen voor leraren en agenten juist omhoog.

De ingezonden brieven van maandag 2 januari.

Begin augustus van dit jaar publiceerde de Volkskrant een lijst met veelverdieners in het Nederlandse bedrijfsleven. Tot onze verbazing stond op plaats 67 met een bruto jaarsalaris van 697.000 euro Carel van Eykelenburg, voorzitter van de raad van bestuur van de Bank Nederlandse Gemeenten BNG. Dat is ongeveer vier maal het salaris van een minister.

De jaarwisseling is in aantocht en Nederland is massaal aan de afribollen. Deze Afrikaanse variant op de oer-Hollandse oliebol vindt zijn weg naar steeds meer consumenten. Lekker, én voor een goed doel.

Met zijn kritiek op 'de nep-rechtbank' en 'PVV-hatende' rechters heeft Geert Wilders tijdens het 'minder-minderproces' slechts gebruik gemaakt van de ruimte die de wet hem biedt. Van een serieuze ondermijning van het rechtssysteem is geen sprake. Dat stelt Frits Bakker - voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak in een interview met de Volkskrant.

Woensdag reed de NS voor het eerst met het nieuwste type sprinter - de Flirt - op het spoor tussen Arnhem en Deurne. Makkelijke stoelen, oplaadpunten voor je telefoon én de toiletten zijn terug. De treinreiziger kan tevreden zijn. Maar er zijn ook klachten; want hoe krijg je de wc-deur eigenlijk open?

INLEIDING. De Gereformeerde Kerk te Leiderdorp ontstond oorspronkelijk door de instituering van de ‘Nederduitsche Gereformeerde Kerk (doleerende)’ op 15 juli 1886. In 1892, het jaar waarin de landelijke samenvoeging tot stand kwam tussen de ‘Christelijke Gereformeerde Kerk’ en de ‘Nederduitsche Gereformeerde Kerken’, ontstond ook in Leiderdorp de ‘Gereformeerde Kerk’. http://gereformeerdekerken.info/wp-content/uploads/2017/03/Leiderdorp-kaart.png Kaart: Google. DS. VLUG IN LEIDERDORP. De centrale figuur bij de Doleantie [https://gereformeerdekerken.info/afscheiding-doleantie-en-vereniging/] te Leiderdorp was ds. G. Vlug (1843-1912), die op 11 april 1886 als hervormd predikant vanuit Nijkerk [https://gereformeerdekerken.info/2015/12/01/geschiedenis-van-de-gereformeerde-kerk-te-nijkerk/] naar Leiderdorp kwam. Hij was echter eensgeestes met ‘de tachtig benauwde broederen te Amsterdam’, onder wie dr. A. Kuyper, die door het hervormd kerkbestuur intussen geschorst waren. Aangekomen in Leiderdorp werd hij daar op 11 april 1886 door ds. F.P.L.C. van Lingen (1832-1913), directeur van het Christelijk Gymnasium te Zetten, in het ambt van hervormd predikant bevestigd. TWEE JONGE DAMES. Ds. Vlug had zijn nieuwe kerkenraad al meegedeeld dat hij het met de broederen te Amsterdam geheel eens was,  en dat hij zelf in Doleantie zou moeten gaan. De kerkenraad verklaarde daaraan te zullen meewerken. De problemen dienden zich al meteen aan, want – nog vóór de komst van ds. Vlug – wilden twee jonge dames (Maria Kors en Johanna Roos), behorende tot de hervormde gemeente te Leiderdorp, belijdenis van het geloof afleggen, niet in Leiderdorp, maar bij de ‘moderne’ (vrijzinnige) predikant te Voorhout, ondanks vermaningen van de kerkenraad te Leiderdorp. De kerkenraad van Voorhout vroeg dus de benodigde verklaring (attest) van goed zedelijk gedrag. Maar de kerkenraad van Leiderdorp wilde die niet verstrekken omdat hij niet wilde meewerken aan het toelaten van aspirant leden die de belijdenisgeschriften niet wilden ondertekenen. Desondanks werden ze in Voorhout ingeschreven. http://gereformeerdekerken.info/wp-content/uploads/2017/03/Leiderdorp-Vlugje.jpg Ds. G. Vlug (1843-1912). De kerkenraad van Leiderdorp berichtte de beide jongedames bij voorbaat dat hij hen in Leiderdorp niet tot het Avondmaal zou toelaten. De kerkenraad van Voorhout diende vervolgens een klacht in bij het classicaal bestuur. De classis vroeg de kerkenraad van Leiderdorp uiteraard om een toelichting op de handelwijze. De kerkenraad antwoordde op 24 mei onder meer (ds. Vlug was toen inmiddels ruim een maand predikant te Leiderdorp) dat het avondmaal ontheiligd zou worden wanneer het gebruikt werd door personen die ‘bijvoorbeeld niet belijden de waarachtige Godheid onzes Zaligmakers, Zijn schuldverzoenend lijden en sterven en Zijne lichamelijke opstanding uit de dooden’. De classis zond een afvaardiging naar Leiderdorp, bestaande uit twee predikanten, ds. A. Keers van Hazerswoude en J.G. Verhoeff van Bodegraven en jurist-ouderling Bredius. Ze trachtten tevergeefs de kerkenraad tot andere gedachten te brengen. IN DOLEANTIE (15 JULI 1886). In Amsterdam waren de dolerenden, onder wie dr. A. Kuyper, inmiddels afgezet. Voor de kerkenraad van Leiderdorp was dat aanleiding nu ook zelf in Doleantie te gaan. Op zondag 18 juli 1886 werd het drie dagen eerder genomen besluit door ds. Vlug in een stampvolle kerk van de preekstoel afgekondigd, waarop hij een preek hield naar aanleiding van psalm 124 de verzen 7 en 8: ‘De Strik gebroken’ en ‘Onze Hulp is in den Naam des Heeren’, nog hetzelfde jaar door uitgeverij J. Wierema te Brielle uitgegeven. De geëigende procedures werden gevolgd: door ds. Vlug en de ouderlingen W. Bos, Cs. Roest en G. van Dommelen en de diakenen D. Samson, J.W. Koning en J. Moraal, deelden de synode mee dat de kerkenraad het juk van de synodale hiërarchie had afgeworpen, en dat hij daarom de kerkelijke besturen niet meer erkende. De synode op haar beurt ontzette toen de kerkenraadsleden uit het lidmaatschap van de hervormde kerk en dus ook uit hun ambt. De classis moest nu doen ‘wat des kerkeraads is’ en bepaalde dat hervormde predikanten uit de omgeving (de ‘ringpredikanten’) in het vervolg in de hervormde kerk te Leiderdorp zouden voorgaan in de kerkdiensten. De eerste predikant die de vacaturebeurt zou vervullen was ds. H. Wildeboer Jzn. van Benthuizen. http://gereformeerdekerken.info/wp-content/uploads/2017/03/Leiderdorp-Boekje-Vlug.jpg De preek die ds. Vlug op 18 juli 1886 hield, in de dienst waarin hij de Doleantie aan de gemeente meedeelde. DE KERKVOOGDEN. De beslissing wie op de preekstoel zou worden toegelaten, de ringpredikanten of ds. Vlug, lag in handen van de vijf kerkvoogden. Eén van hen was afgezet, omdat hij ook lid van de kerkenraad was; vandaar dat de overige vier kerkvoogden over de voorliggende vraag vergaderden. De president-kerkvoogd, dr. W.P. van Rhijn, was niet op de hand van de dolerende (afgezette) kerkenraad, de overige drie kerkvoogden wél. Toen het op stemming aankwam vertrok dr. Van Rhijn zonder de stemming te laten plaatsvinden, en dus zonder dat een bepaald besluit genomen was. Hij gaf bij zijn vertrek de koster opdracht de sleutels van de kerk alleen af te geven als hij van hem daartoe opdracht had verkregen. Toen vertrok de president-kerkvoogd rechtstreeks naar de burgemeester, A. Parmentier. De overige kerkvoogden vroegen toen de bekende jurist jhr. mr. A.F. De Savornin Lohman om advies. Stonden zij gedrieën in hun recht om ds. Vlug op de preekstoel in de kerk toe te laten in plaats van de door de classis aangewezen ringpredikanten? De Savornin Lohman adviseerde geen stennis te maken als de koster op zondagochtend de sleutel van de kerk niet aan hen wilde afgeven, maar zich dan te begeven ‘naar een particulier stuk land op een verafgelegen punt, waar geen burgemeester het recht heeft u te bemoeilijken; preekt daar onder den blooten hemel en laat ons hopen dat het schoon weder zij’. De president-kerkvoogd had ondertussen op eigen houtje, zonder een besluit van de kerkvoogdij, een gesprek met de burgemeester gehad. De burgervader koos partij voor de president-kerkvoogd. Zijn besluit maakte hij, als hulpofficier van justitie, op zondagochtend om acht uur schriftelijk aan ds. Vlug bekend. Daarin werd meegedeeld dat ds. H. Wildeboer in de kerkdienst zou voorgaan ‘en dat iedere kerkbezoeker verplicht zal zijn, de voor hem bestemde plaats onmiddellijk in te nemen’. Geen gedoe van boze kerkgangers voor de preekstoel dus. Alle bevelen moesten zonder meer worden nagekomen. Dr. Rullmann schreef: ‘Zoo werd de beslissing over de vraag, wie in het kerkgebouw zou optreden, hier niet genomen door de kerkvoogden, ook niet door de rechterlijke macht, maar door de politie’. http://gereformeerdekerken.info/wp-content/uploads/2017/03/Leiderderdorp-ansicht.jpg HET STRIJDTONEEL BEGINT. De niet afgezette, maar nog steeds in functie zijnde kerkvoogden, die ooit aangesteld waren om het beheer van het kerkgebouw te regelen, stonden zondagochtend 25 juli 1886 om 9 uur bij de kerkdeur. Dr. Van Rhijn, ds. Wildeboer en ouderling Bredius (lid van de classis) kwamen eveneens rond negen uur aanlopen. Twee politieagenten hadden zich al bij de hoofdingang van de kerk geposteerd. De koster opende de deur voor dr. Van Rhijn, en deze zorgde dat ds. Wildeboer op de  preekstoel kwam. Dr. Van Rhijn en mr. Bredius stelden zich voor de preekstoel op en de burgemeester met de politieagenten hielden de trap van de preekstoel bezet. In die toestand kwamen de kerkgangers onder groot rumoer de kerk binnen. Ze schreeuwden ds. Wildeboer toe dat hij niet op de preekstoel hoorde. Hij moest er af komen! De predikant was zélf ook al, ‘bleek als een doek’, tot die slotsom gekomen: ‘Ik wil eraf’ en hij voegde de daad bij het woord. In ontredderde toestand verliet hij de kerk. Ds. Vlug trachtte de rust in de rumoerige kerk te herstellen. De kerkgangers vroegen hem de preekstoel op te gaan. De burgemeester en de agenten stonden echter nog steeds op de kanseltrap en zouden het niet toelaten. Ds. Vlug maakte daar geen probleem van en trok zich, zij het onder protest, terug. De burgemeester gaf hem echter wel toestemming vanaf de plaats van de voorlezer een kalmerend woord tot de kerkgangers te spreken. Ds. Vlug begon echter met het laten zingen van psalm 62 de verzen 4 en 5  [http://www.psalmboek.nl/zingen.php?psID=62&psvID=4] en ging vervolgens voor in gebed. Daarna las hij psalm 2, waarna hij weer een psalm liet zingen. ‘Het kalmerende woord’ duurde de burgemeester kennelijk lang genoeg, want hij trok ds. Vlug aan zijn jas onder de mededeling dat hij het kort moest maken. Het moest immers geen kerkdienst worden! Zijn aanwezigheid had immers juist ten doel dat te voorkomen. Ds. Vlug wilde vervolgens laten collecteren, waarop de burgemeester zei ‘dat dat eigenlijk niet mocht’. Maar ds. Vlug ging verder en het vervolg van de kerkdienst verliep zonder rumoer, zodat de agenten niet als ordehandhavers hoefden op te treden. ’s Avonds zou men wel weer voor de tweede kerkdienst terugkomen. De synode wilde dat echter onder geen voorwaarde toestaan. Vanuit Leiden gingen die zondagmiddag twee afdelingen van het Nederlandse leger richting Leiderdorp. De wegen naar de kerk in Leiderdorp werden geblokkeerd, zodat niemand bij de kerk kon komen. Om tien uur ‘s avonds keerden de soldaten weer naar hun kazerne in Leiden terug. DE ZAAK IN DE TWEEDE KAMER. http://gereformeerdekerken.info/wp-content/uploads/2017/03/Leiderdorp-Savornin.jpg Jhr. mr. A.F. de Savornin Lohman. Mr. A.F. de Savornin Lohman, lid van de Tweede Kamer, stelde de gebeurtenissen te Leiderdorp aan het Binnenhof aan de orde. Hij vroeg minister van Binnenlandse Zaken, mr. Heemskerk, of het de regering bekend was dat de politie in opdracht van de burgemeester, zonder een uitspraak van de rechter af te wachten, in Leiderdorp een besluit van de hervormde synode had uitgevoerd, en of de regering bereid was mee...

IS IT TRUE THAT AN ANGRY MOB OF DUTCHMEN KILLED AND ATE THEIR OWN PRIME MINISTER IN 1672?                                                 When Johan de Witt – the ‘Grand Pensionary’ (in effect, prime minister) of the Dutch Republic – was killed along with his brother in 1672, there are accounts of some among the mob taking parts of the bodies and eating them…                                                                                                                             *                                                   Share on Facebook                                    [http://www.facebook.com/sharer.php?u=https%3A%2F%2Fwww.historyextra.com%2Fperiod%2Fstuart%2Fis-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672%2F]      *                                                   Share on Twitter                                    [https://twitter.com/intent/tweet?text=Is%20it%20true%20that%20an%20angry%20mob%20of%20Dutchmen%20killed%20and%20ate%20their%20own%20prime%20minister%20in%201672%3F%20HistoryExtra%0A%0A&url=https%3A%2F%2Fwww.historyextra.com%2Fperiod%2Fstuart%2Fis-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672%2F]      *                                                   Share on Whatsapp                                    [https://www.historyextra.com/period/stuart/is-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672/whatsapp://send?text=%22Is it true that an angry mob of Dutchmen killed and ate their own prime minister in 1672?%22%20https%3A%2F%2Fwww.historyextra.com%2Fperiod%2Fstuart%2Fis-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672%2F]      *                                                   Email to a friend                                    [https://www.historyextra.com/period/stuart/is-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672/mailto:?subject=I%20saw%20this%20on%20HistoryExtra.com%20and%20thought%20of%20you%20Is%20it%20true%20that%20an%20angry%20mob%20of%20Dutchmen%20killed%20and%20ate%20their%20own%20prime%20minister%20in%201672?&body=I%20found%20this%20article%20on%20HistoryExtra.com%20and%20thought%20you%20might%20be%20interested:When%20Johan%20de%20Witt%20%E2%80%93%20the%20%E2%80%98Grand%20Pensionary%E2%80%99%20(in%20effect,%20prime%20minister)%20of%20the%20Dutch%20Republic%C2%A0%E2%80%93%20was%20killed%20along%20with%20his%20brother%20in%201672,%20there%20are%20accounts%20of%20some%20among%20the%20mob%20taking%20parts%20of%20the%20bodies%20and%20eating%20them%E2%80%A6%0A%0Ahttps%3A%2F%2Fwww.historyextra.com%2Fperiod%2Fstuart%2Fis-it-true-that-an-angry-mob-of-dutchmen-killed-and-ate-their-own-prime-minister-in-1672%2F%0A]                                                                                                                                                                                                                                                                                                                March 15, 2019 at 11:20 am                                                         In 1672 the Dutch Republic was at war with England and France. Many thought that Johan de Witt, the ‘Grand Pensionary’ – in effect, prime minister – of the republic had failed, and wanted strong leadership from the young Prince of Orange: Willem III, later William III of England.     Advertisement The House of Orange was the nearest the republic had to royalty, while de Witt and his supporters – including many among the powerful merchant class – were republicans.         Find more answers to fascinating historical questions here, [https://www.historyextra.com/article-type/qa/] including: *

GROTE PAARDENMESTCRISIS VAN 1894 In de 19e eeuw was het stedelijke transport van mensen en goederen vrijwel volledig afhankelijk van paardenkracht. Nu lijkt dit principe een stuk veiliger en milieuvriendelijker dan de hedendaagse automaatschappij, maar niets is minder waar. De enorme aantallen paarden in de Westerse steden zorgden namelijk voor nog veel grotere problemen, waaronder ziektes, verkeersdoden, geluidsoverlast, en het ergste van allemaal: een gigantisch overschot aan mest. De overlast die wordt veroorzaakt door het stedelijk verkeer is geen modern probleem. Al in de oudheid werd Julius Caesar geconfronteerd met klachten van Romeinse burgers over frustrerende verkeersopstoppingen, te smalle straten en veel te lawaaiige wagons [http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/verkeersproblemen-in-het-oude-rome/]. Deze problemen namen alleen nog maar verder toe in de 19e eeuw, toen een periode van verstedelijking en bevolkingstoename resulteerde in een gigantische groei van de Westerse steden. Zo steeg het aantal inwoners van New York van 79.216 in het jaar 1800 tot maar liefst 3.437.202 in 1900. PAARDENVERVOER Veruit het merendeel van deze 3,4 miljoen New Yorkers was voor hun dagelijkse bestaan afhankelijk van het paardenvervoer. Zo transporteerden de handelaren hun goederen vaak per paard-en-wagen en lieten vele burgers en arbeiders zich met paardenbussen en paardentaxi’s naar het werk vervoeren. Deze sterke afhankelijkheid van dieren bracht echter ook grote problemen met zich mee. Zo ging een aanzienlijk deel van de jaarlijkse oogst op aan het voeren van alle paarden en veroorzaakten het voortdurende gehinnik en het gekletter van ijzeren hoeven op stenen straten veel geluidsoverlast. PROBLEMEN Een nog veel groter probleem was het hoge aantal verkeersslachtoffers. In de drukte van de stad hadden de paarden namelijk nogal eens de neiging om te bijten of te trappen, met als gevolg dat het aantal doden per verkeersgebruiker in 1900 ruim 75 procent hoger lag dan vandaag de dag. Daarnaast was ook het sterftecijfer onder de trekdieren zelf aanzienlijk. Gemiddeld ging een stadspaard maar drie jaar mee, met als gevolg dat er in New York op straat dagelijks 41 paarden het leven lieten. De straatvegers lieten deze lijken vervolgens bewust nog enkele dagen liggen langs de kant van de weg. Dan gingen de paarden alvast een beetje rotten, waardoor ze beter te versnijden waren. MESTOVERSCHOT De stank van rottende paardenlijken zal menig New Yorker uit de 19e eeuw echter nooit zijn opgevallen, want de allesoverheersende geur op straat was toch die van paardenuitwerpselen. Ieder stadspaard liet elke dag minstens 1 liter urine en tussen de 7 en 15 kilo mest achter, wat met een paardenpopulatie van 100.000 in New York resulteerde in een dagelijkse vervuiling van 100.000 liter paardenurine en ongeveer 1.2 miljoen kilo paardenstront. In de vroege dagen van het dierentransport was dit overigens niet zo’n probleem, want toen konden de steden hun mestoverschot simpelweg doorverkopen aan de boeren. Met de toename van het aantal stadspaarden in de late 19e eeuw was de prijs van mest echter volledig ingestort, met als gevolg dat de stadsschoonmakers hun uitwerpselen aan de straatstenen niet meer kwijt konden. GROTE PAARDENMESTCRISIS De meeste Westerse steden zagen zich daarom genoodzaakt de paardenpoep te dumpen op de verlaten kavels in de stad, met als gevolg dat het straatbeeld van Londen al snel werd ontsierd door 9 meter hoge mesthopen. Een journalist van de The Times of London sprak in 1894 zelfs van de ‘Grote Paardenmestcrisis’ en voorspelde dat, als men op dezelfde manier door zou gaan, alle straten van Londen binnen 50 jaar bedolven zouden zijn onder 3 meter dikke laag paardenmest. Zijn collega’s in Manhattan deden een soortgelijke prognose en schreven over wegen die ‘letterlijk bevloerd [waren] met een dampende bruine substantie die een geur voortbracht die reikte tot in de hemelen’. In 1898 was de paniek zelfs zo groot dat er een tiendaagse internationale conferentie werd belegd om de wereldwijde Paardenmestcrisis aan te pakken. De afgevaardigden kwamen echter al snel tot de conclusie dat het probleem te omvangrijk was en daarom simpelweg niet opgelost kon worden. Na drie dagen werd de conferentie afgebroken. De doemvoorspellingen van de journalisten kwamen echter niet uit, want binnen enkele decennia loste de crisis zichzelf op. Met de opkomst van de auto [https://isgeschiedenis.nl/nieuws/uitvinding-van-de-auto] maakten de uitwerpselen in rap tempo plaats voor uitlaatgassen en was iedereen de Paardenmestcrisis van 1894 al weer snel vergeten. PAARDENMESTCRISIS FAKE NEWS? Klopt het verhaal van de Grote Paardenmestcrisis wel? Heeft de paardenmestcrisis echt bestaan? Daarover wordt getwijfeld. De bron van de term 'paardenmestcrisis' komt van historicus Stephen Davies die in 2004 een artikel schreef over "The Great Horse-Manure Crisis of 1894". Het artikel van Davies geeft echter geen verwijzing bij het citaat van The Times of London, waarin wordt voorspeld dat Londen begraven zou worden onder een meters dikke laag paardenmest. Hoewel het artikel van Davies sinds 2004 veelvuldig geciteerd is, is een auteur van het geciteerde artikel uit 1894 nog niet gevonden. Ook niet door The Times zelf. Daardoor wordt het verhaal van Davies door critici resoluut naar het rijk der fabelen verwezen. Anderzijds is wel na te gaan dat er tienduizenden door paarden getrokken voertuigen door de straten van de grote westerse steden reden, met alle gevolgen van dien. Het aantal verkeersongelukken was toen al enorm en dat zo veel paarden een enorme hoeveelheid mest produceerden, lijkt evident. Foto's en dagboekaantekeningen onderschrijven dat de straten van grote steden daadwerklijk stonken naar paardenpoep. Maar of er daadwerkelijk paniek was, en wat er tijdens cde conferentie in 1898 precies besproken werd, blijft onduidelijk.  Desondanks wordt het verhaal van Davies wel gebruikt als leerschool voor managers, planners en andere beleidsmakers, om zich vooral niet blind te staren op schijnbaar onmogelijke problemen.  BRONNEN - The New Yorker, Is there a (...) [http://www.newyorker.com/arts/critics/books/2009/11/16/091116crbo_books_kolbert?currentPage=all]- Universiteit van California, From Horse Power to Horsepower [http://bit.ly/msQwEk] (PDF)- Bytes Daily, Great Horse Manure Crisis [http://bytesdaily.blogspot.nl/2011/07/great-horse-manure-crisis-of-1894.html]- Taylor Walsh, Great Horse Manure Crisis [http://30494445.nhd.weebly.com/index.html]- QI, Horses [http://qi.com/television/series-h/horses-and-hunting/horses] Afbeeldingen - Taylor Walsh, Mestoverschot in Sydney en New York [http://30494445.nhd.weebly.com/cities-affected.html]   Meer weten https://isgeschiedenis.nl/nieuws/romeins-verkeer ROMEINS VERKEER [https://isgeschiedenis.nl/nieuws/romeins-verkeer] https://isgeschiedenis.nl/nieuws/verkeersproblemen-in-het-oude-rome VERKEERSPROBLEMEN IN HET OUDE ROME [https://isgeschiedenis.nl/nieuws/verkeersproblemen-in-het-oude-rome] MEER LEZEN OVER:  * Opmerkelijk [https://isgeschiedenis.nl/rubrieken/opmerkelijk] LANDEN:  * Groot-Brittannië [https://isgeschiedenis.nl/landen/groot-brittannie] * Verenigde Staten [https://isgeschiedenis.nl/landen/verenigde-staten] TIJDPERKEN:  * 1800-1900 | 19e eeuw [https://isgeschiedenis.nl/tijdperken/1800-1900-19e-eeuw] INHOUDELIJKE TAGS:  * Stadsgeschiedenis [https://isgeschiedenis.nl/inhoudelijke-tags/stadsgeschiedenis]