C-Archief

Ga direct naar inhoudGa naar ‘artikel luisteren’

Waarom NRC besloot het nieuws over informateur Wijers te publiceren

achtergrond Nieuwsbrief van de hoofdredactie Door publicatie van een appje van Hans Wijers richtte NRC deze week de aandacht op zich. We leggen graag uit waarom we die berichten brachten.

Patricia VeldhuisPatricia Veldhuis Patricia Veldhuis

Patricia Veldhuis Gepubliceerd op15 november 2025 om 20:21 Leestijd 2 minuten

Luister

Foto Wouter de Wilde

Het was een roerige politieke week waarin ook NRC onderdeel van de ophef werd.

Donderdagmiddag brachten we het nieuws dat informateur Hans Wijers zich op verkiezingsavond negatief had uitgelaten over de mogelijkheid van een centrumrechts kabinet met JA21. Ook had hij VVD-leider Yesilgöz op een podium tijdens deze borrel een leugenaar genoemd, bevestigden meerdere bronnen aan NRC. Voor een informateur wiens taak het is om een werkbare coalitie bij elkaar te brengen, is het opmerkelijk dat hij publiekelijk zijn voorkeur uitsprak voor een specifieke samenstelling. Dat is relevante informatie, concludeerden we, dat nieuws moeten we brengen. De Telegraaf bracht op basis van hun eigen bronnen op dezelfde middag eveneens een artikel.

Aanvankelijk nam de net aangetreden informateur in een reactie aan NRC afstand van zijn uitspraken en bood hij excuses aan. Die werden in grote lijnen aanvaard door de VVD. Het leek even alsof de formatie door kon.

Op vrijdag ontstond er een nieuwe dynamiek toen journalist Eric Smit, oprichter van Follow the Money, in een bericht op LinkedIn schreef dat hij op de bewuste verkiezingsbijeenkomst Yesilgöz een leugenaar had genoemd. Dat Smit zich die avond anders herinnert, doet niets af aan de veertien bronnen die iets anders zeggen.

Tegelijkertijd kreeg onderzoeksjournalist Hugo Logtenberg nieuwe informatie rond. Het bleek dat Wijers in een recent appbericht Yesilgöz onder meer „die feeks van de VVD” noemde. NRC had Wijers vrijdag rond het middaguur vragen gesteld over dat appje, waarop Wijers zelf de conclusie trok dat zijn positie onhoudbaar was geworden.

Op de redactie waren we ons bewust van de impact van deze stukken. Ook zagen wij dat NRC kritiek te verduren kreeg, op social media en bij andere nieuwsorganisaties. Ontevreden lezers meldden zich bij de klantenservice. Waarom schrijft NRC over privézaken? Wil NRC de formatie laten ontsporen?

Het is goed om uit te leggen hoe een redactie tijdens een belangrijke tijd zoals een formatie te werk gaat. Tijdens de campagne zijn de lijsttrekkers overal. Ze willen hun boodschap verkondigen, stemmen winnen. Maar tijdens de formatie gaan de luiken grotendeels naar beneden. Er zijn persmomenten, maar veel belangrijke informatie wordt niet verteld.

Vanaf het moment dat afgelopen woensdag bekend werd dat Wijers namens D66 was aangesteld als formateur wilden wij op de redactie weten: wat zegt de keuze van Wijers, met zijn economische kennis en staat van dienst in het bedrijfsleven, over hoe Rob Jetten het hobbelige pad richting een kabinet wil aanpakken?

Onderzoeksjournalist Logtenberg ging rondbellen in kringen van de partij. Vele tientallen telefoontjes brachten hem op het spoor van de bewuste bijeenkomst op verkiezingsavond, een borrel van ondernemer Willem Sijthoff in Amsterdam waar zo’n tweehonderd gasten aanwezig waren. Veertien van de aanwezigen bevestigden de verschillende uitspraken van Wijers aan Logtenberg. Toen hij een dag later ook het beladen appje geverifieerd had, wist hij: dit was geen ‘slip of the tongue’ van Wijers tijdens een gezellige borrel, zoals hij verklaarde bij een persmoment, maar een uitspraak die in lijn was met zijn persoonlijke mening.

Natuurlijk hebben we bij NRC de belangen afgewogen. We staan er bij iedere publicatie expliciet bij stil: als onze journalisten over personen schrijven breken we, op een manier, in op het recht op privacy. Die inbreuk moet gerechtvaardigd zijn door het maatschappelijk belang van het nieuws.

In de afweging die wij op de redactie maakten, vonden wij de berichtgeving over de bijeenkomst en het app-bericht gerechtvaardigd. Wijers is een publiek figuur. Dat betekent dat hij moet aanvaarden dat zijn uitlatingen sneller onder een vergrootglas komen te liggen. Wijers had een belangrijke publieke taak als informateur. Zijn opvattingen en uitlatingen daarover zijn dan zeer relevant. Dat geldt ook voor uitspraken op een bijeenkomst met genodigden.

Het controleren van de macht is onze taak, wie die macht ook in handen heeft. Wij moeten als NRC doen waar we goed in zijn: laten zien wat er gebeurt – ook achter de schermen, op besloten feestjes, in wandelgangen. Dat doen we onafhankelijk. Om die reden publiceerden we eerder onthullingen over beoogd premier Ronald Plasterk en, bij de vorige formatie twee jaar geleden, verkenner Gom van Strien.

We laten ons leiden door waarheidsvinding, niet door politieke belangen. Als er feiten opduiken, houden we die niet onder de pet.

Dit is de tekst van de nieuwsbrief van de hoofdredactie die wekelijks op zondag verschijnt. Abonneren kan hier.

Deel

Mail de redactie Meer van het onderwerpMedia Een ‘Thatcherite conservative’ drukt zijn stempel op de BBC, maar daar zou een einde aan kunnen komen 23 uur geleden

NRC-chef Wubby Luyendijk wint VVOJ Vliegwiel, prijs voor onderzoeksjournalistiek 1 dag geleden

Privacy-instellingen Elke dag bijzondere verhalen bij Houtens Nieuws exclusief voor abonnees! Abonneer nu

Logo houtensnieuws.nl digitale editie De Krant

Zoeken inloggen Inloggen

Afbeelding RTV Utrecht Echtgenoot oud-burgemeester Meerts van Wijk bij Duurstede verloor zijn zoon aan verkeerde drugs en wil anderen waarschuwen 15 november 2025 om 14:00 Voorlezen Maatschappelijk UTRECHT/WIJK BIJ DUURSTEDE Marijn Bom verloor zijn zoon Luca aan de gevolgen van drugsgebruik. Luca kocht een fatale pil via de website funcaps.nl. Komende maandag staan de mensen die achter de site zitten voor de rechter. ,,We moeten ons bewust worden van hoe gevaarlijk drugs kunnen zijn.”

In de woonkamer van Marijn Bom (54) hangt een serie schilderijen waarvan het zelfportret van Luca het meest indringend is. Op het werk, waarin zwart, wit en grijs domineren, is de zoon van Marijn te zien. ,,Je kijkt in de ogen van Luca”, zegt Bom vol trots. ,,Hij is mijn jongste zoon, hij is 19 geworden. Hij was kunstenaar en heeft heel veel schilderijen gemaakt, waarvan dit er eentje is.”

DOOD IN BED Luca zat op de HKU in Utrecht. Hij is een bijzondere jongen, zegt z’n vader. Hij verft z’n haar in allerlei kleuren, is creatief en queer. “Op zaterdagmiddag ging hij vaak naar Utrecht Centraal, omdat hij erachter was gekomen dat daar meer queer jongelui bij elkaar kwamen. Daar had hij het enorm naar z’n zin. Hij bloeide daar echt op. Tijdens de gaypride in Utrecht ontmoette hij z’n vriend met wie hij jarenlang samen is geweest.”

• Advertentie -

Ondanks dat hij het goed doet op de kunstacademie wil Luca toch iets anders doen: de kappersopleiding. Maar met die opleiding begint hij nooit. Twee dagen na zijn dood worden de bestelde scharen thuisbezorgd. Op 2 juli vindt zijn vader hem ‘s ochtends in bed. Hij leeft dan enkele uren niet meer. ,,Het zag er heel raar uit. Aan de ene kant lag hij heel rustig in z’n bed, met z’n hoofd op z’n kussen. Maar hij had schuim op z’n mond. En hij was helemaal stijf.”

O-DSMT Bom belt 112. Politie, brandweer en ambulance arriveren, maar het is te laat. Het overlijden van Luca zorgt er ook voor dat burgemeester Iris Meerts van Wijk bij Duurstede haar burgemeesterschap vroegtijdig beëindigt. Marijn is haar man en Luca dus haar stiefzoon.

Een forensisch arts die onderzoek doet, constateert dat Luca is overleden aan een combinatie van drugs, het warme weer en astmamedicatie. ,,Zo’n puffer zorgt ervoor dat de drugs nog harder binnenkomen.” Luca heeft de drugs ketamine in z’n bloed. Dat bestelde hij vaker, blijkt uit zijn emailgeschiedenis. Maar de laatste keer bestelt hij iets nieuws: de designerdrug O-DSMT. Die wordt in een anonieme envelop bezorgd. Bom pakt de brief nog van de mat en legt hem nietsvermoedend aan de kant. ,,Want het was post voor m’n zoon.”

De O-DSMT is hem waarschijnlijk fataal geworden. ,,Wat ik begrijp is dat het middel te vergelijken is met tramadol, een pijnstiller, maar dan tien keer zo sterk. Het verlaagt je ademhaling. Omdat het zo verdovend is, is Luca gewoon in z’n slaap weggeleden.” Hij blijkt de drug besteld te hebben via de website funcaps.nl. Aanvankelijk is vader Bom woedend op de mensen achter die website, maar zijn boosheid zakt later. ,,Mijn zoon heeft het zelf besteld en hij heeft het vrijwillig gebruikt”, zegt hij. ,,Hij heeft daar zelf ook een grote verantwoordelijkheid in.”

RECHTSZAAK Als afgelopen zomer funcaps.nl offline gehaald wordt door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) trekt Bom aan de bel. Er is een strafrechtelijk onderzoek gestart naar de mensen achter de drugswebsite. “Dus leek het me goed om te laten weten dat ook Luca is overleden aan drugs die hij bij die site heeft besteld.”Komende maandag is de eerste zitting tegen een aantal verdachten achter funcaps.nl. De verdenking luidt: overtreding van de geneesmiddelenwet. De verdachten zouden hebben gehandeld in verboden middelen. Die drugs zijn waarschijnlijk niet alleen Luca fataal geworden, er zijn mogelijk veel meer slachtoffers.

BIERTJE OF PIL Voor Marijn Bom is het niet het belangrijkste dat de mensen achter de funcaps.nl een jarenlange celstraf krijgen. ,,Ik hoop vooral dat andere jongeren niet de fout maken die Luca maakte. En dat minder ouders mee hoeven te maken wat wij nu meemaken.” Bom is overigens geen voorstander van het illegaal maken van alle drugs.”Maar het moet wel wat minder makkelijk worden om drugs te bestellen. We moeten ons als maatschappij bewust worden van hoe gevaarlijk het is. Ik heb het er vaak met jonge collega’s over. Die zeggen dan: weet je dat een pilletje minder schadelijk is dan een biertje? Dan heb ik de neiging om te zeggen: heb je wel eens een nieuw biertje uitgeprobeerd en dat je de volgende ochtend niet meer wakker werd?”Hij vindt dat het minder ‘normaal’ zou moeten zijn om een pilletje te slikken, dat we het er met z’n allen meer over gaan hebben. “Er alleen ‘open’ over zijn met je kinderen is niet genoeg. Je moet er indringender met ze over praten.”

LIEVE LUCA Marijn Bom, die een eigen bedrijf heeft, zit een paar maanden na het overlijden van zijn zoon vooral nog thuis. ,,Soms heb ik de energie om een paar dagen te werken, soms zijn er dagen dat ik na een half uurtje al helemaal op ben.” Hij gaat de rechtszaak tegen funcaps.nl nauwgezet volgen en is ook bij de zitting van komende maandag. Maar wat de rechter uiteindelijk ook beslist, Bom krijgt zijn zoon er niet meer terug.

Wat overblijft zijn de herinneringen aan zijn ‘prachtige, lieve’ Luca. ,,Iemand die altijd het beste voorhad met anderen. Als hij naar de supermarkt ging met een paar euro voor een energiedrankje en hij zag een dakloze op straat, dan bedacht hij dat het toch verstandiger en waardevoller was om die euro’s aan de ander te geven.”

(Bron: RTV Utrecht)

Mail de redactie Meld een correctie

Gerelateerde artikelen Productieleider Asmir Maletic. Winkels Ook na vertrek van snackfabriek maken ze in Wijk bij Duurstede miljoenen bitterballen en kroketten advertentie

Ad Ruil je auto in voor de Kia EV3. Ontvang een inruilvoorstel Karin den Hollander, directeur Stiefacademie Nederland Maatschappelijk 15 nov Stichting Stiefacademie Nederland doet mee in landelijk onderzoek naar ondersteuning van (stief)ouderschap Afbeelding Activiteiten 15 nov Aanschuiftafel in Het Kruispunt Afbeelding Maatschappelijk 15 nov Echtgenoot oud-burgemeester Meerts van Wijk bij Duurstede verloor zijn zoon aan verkeerde drugs en wil anderen waarschuwen De schuur die nog niet gesloopt mag worden omdat er steenuilen in nestelen PREMIUM Achtergrond 15 nov Loerik VI in Houten: al dertig jaar plannen voor nieuwbouw, stuk grond ligt nog altijd braak Meer laatste nieuws Meest gelezen Kwekerij biologische groenten Jongerius in Houten is plotseling gestopt Afbeelding Er komt geen tijdelijk opvang van asielzoekers in Houten, misschien wel een duurzame Afbeelding Er wordt hard gewerkt aan de Takko aan de Spoorhaag in Houten Afbeelding 112 Slachtoffer ongeval Provincialeweg is meerderjarige vrouw uit Schalkwijk Initiatiefgroep Vluchtelingen Welkom Houten is ontsteld over afblazen tijdelijke opvang Afbeelding advertentie Contact Regiotreffers Familieberichten Privacy Nieuws uit andere regio’s Baarnsche Courant Barneveldse Krant Bunniks Nieuws De Nieuwsbode De Puttenaer De Rijnpost

De Stad Amersfoort De Stad Gorinchem De Stad Nijkerk De Stad Wageningen De Vierklank De Woudenberger

Ede Stad Ermelo's Weekblad Harderwijker Courant Het Kompas Hardinxveld-Giessendam Het Kompas Sliedrecht Houtens Nieuws

Huis aan Huis Elburg Huis aan Huis Oldebroek Leusder Krant Nieuwsblad De Kaap Nunspeet Huis aan Huis Recreatiekrant Veluwe

Regiosport Veenendaal Rijn en Veluwe ScherpenzeelseKrant Soester Courant Wijks Nieuws

Het is niet toegestaan teksten, foto’s of enig onderdeel van deze website over te nemen of te verspreiden zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Gemaakt met behulp van

Goed om te zien dat u mogelijk anderen inspireert met onze journalistieke content. We vragen u enkel voor persoonlijk gebruik onze content te kopiëren, om geen inbreuk te maken op onze Algemene Voorwaarden. Vraag anders naar onze bedrijfslicenties via klanten@fdmediagroep.nl

Het Financieele Dagblad Open in Google Play Store Bekijk

Sub menu Home Profiel menuZoeken Interview • 00:30 Psycholoog Anne Marsman: ‘Alles trauma noemen, miskent ons grote herstellende vermogen’

Brenda van Osch Mensen zouden minder geestelijke trauma’s oplopen als ze zich na iets potentieel traumatisch gesteund weten, stelt psycholoog Anne Marsman. Want een moeilijke jeugd of ingrijpende ervaring leidt niet per se tot trauma. Dit is deel 3 van een serie over veiligheid.

Anne Marsman was ‘totaal niet onder de indruk’ van haar studie psychologie. Fotografie: Leroy Sankes voor het FD. Laatst vroeg iemand haar: ‘Op een schaal van nul tot tien, hoe erg is het wat jou is overkomen?’ Het was oprechte interesse. Toch antwoordde Anne Marsman dat je deze vraag nooit moet stellen. ‘Trauma is altijd subjectief. Wat voor mij een tien is kan voor jou een vier zijn. Is drie keer verkracht worden erger dan één keer? Als iets traumatisch is voor iemand, is het per definitie ingrijpend geweest. Daar moet het gesprek over gaan: hoe heeft het jou geraakt?’

Marsman studeerde psychologie aan de Universiteit Maastricht. Ze was van de opleiding ‘totaal niet onder de indruk’. Het frustreerde haar dat veel lesstof bestond uit theoretische modellen met daarin de criteria voor bepaalde stoornissen. ‘Het voelde alsof we het niet over mensen met levens hadden, en voorbijgingen aan de context waarin klachten kunnen ontstaan die eigenlijk heel logisch zijn en helemaal niet pathologisch. Daar was nauwelijks aandacht voor, terwijl dat toch cruciaal is voor herstel.’

Haar eigen beladen verleden – dat zich uitte in depressieve periodes, eetproblematiek en zelfbeschadiging – en een ontmoeting met hoogleraar psychiatrie Jim van Os, motiveerden haar tot een PhD-traject. Haar proefschrift, ‘Beyond dis-ease and dis-order’, gaat over de invloed van ingrijpende jeugdervaringen op geestelijke gezondheid. In 2023 richtte ze Traumanet op, een onlineplatform dat laagdrempelige kennis over trauma deelt en praktische handvatten biedt.

Wanneer spreken we van trauma? ‘Ik blijf altijd dicht bij de letterlijke vertaling: een wond. Een psychische verwonding die is ontstaan doordat er iets is gebeurd wat niet had moeten gebeuren, of iets niet is gebeurd wat juist had moeten gebeuren. In dat laatste geval gaat het bijvoorbeeld over emotionele verwaarlozing. Het is traumatisch als je de gebeurtenissen niet kunt verwerken. Doordat ze te groot zijn, te overweldigend, of doordat je ze niet begrijpt. En waar je langdurig last van houdt.’

Afwezigheid van liefde kan dus ook traumatiserend zijn? ‘Zeker, al is dat moeilijker te begrijpen voor mensen. Die zeggen vaak: “Maar ik ben niet misbruikt, niet mishandeld, ik heb niks meegemaakt.” Dan denk ik: dat is precies het probleem, dat je dingen niet hebt meegemaakt. Geen troost bijvoorbeeld. Realiseer je dat we als mens totaal afhankelijk zijn van verbinding met anderen. Een baby gaat simpelweg dood als er geen contact is, experimenten hebben dat uitgewezen. Dat betekent dat emotionele verwaarlozing heel bedreigend en beschadigend is. Ons leven hangt er letterlijk van af. Dus als kinderen opgroeien met ouders die emotioneel niet beschikbaar zijn of waarbij emoties of behoeften van het kind niet mogen bestaan, voelt de wereld onveilig. Dat leidt vaak tot de overtuiging: ik moet het alleen doen.’

Zijn die ouders zelf ook beschadigd? ‘Je ziet vaak dat patronen worden doorgegeven. De grootste voorspeller van kindermishandeling is het hebben van een ouder die mishandeld is als kind. Zoals trauma-expert Gabor Maté zegt: hurt people hurt people. Dat gebeurt veelal onbewust natuurlijk, maar het gebeurt. En het is te begrijpen, want hoe moet je als ouder iets bieden­ wat je zelf nooit geleerd hebt?’

Hoe komt het dat dezelfde omstandigheden bij de een tot trauma leiden en bij een ander niet? ‘De impact hangt mede af van het vermogen het gebeurde te begrijpen, of je je emoties en stress kunt reguleren en steun kunt vinden. Dan zie je dus waarom kinderen zo kwetsbaar zijn, want die hebben die vermogens nauwelijks. Daarnaast maakt het uit welke betekenis eraan wordt gegeven. Stel, je wordt tijdens het uitgaan in elkaar geslagen. Dan kun je denken: dat had iedereen kunnen gebeuren. Of: ik ben zwak en waardeloos. In dat laatste geval is de kans op trauma veel groter. Ook hierin zijn kinderen kwetsbaar, want die zoeken heel snel de schuld bij zichzelf. Daar zit tegelijkertijd ook de ruimte voor herstel.’

Hoe dan? ‘Neem een meisje dat aan haar ouders vertelt dat een leraar haar heeft betast. Als de reactie is: “Joh, dan moet je volgende keer gewoon weglopen” of “Hij heeft het vast niet zo bedoeld”, draagt dat bij aan het trauma. Gebrek aan erkenning is vaak nog ingrijpender dan de gebeurtenis zelf; dit wordt wel second rape genoemd. Maar het omgekeerde geldt ook. Als een kind steun krijgt en hulp bij de juiste betekenisgeving – het ligt niet aan jou, die ander zat fout –, wordt de gebeurtenis beter verwerkt. Naar schatting maakt 80 procent van de Nederlanders minimaal één potentieel traumatische ervaring mee. Maar het overgrote deel ontwikkelt daardoor geen trauma. Wij mensen zijn veerkrachtig. Je gesteund voelen draagt sterk bij aan herstel. Realiseer je dus dat je als volwassene in het leven van een kind een cruciale rol kunt spelen, door positieve ervaringen te bieden. Die werken beschermend én helend als je ingrijpende dingen meemaakt.’

‘De meeste mensen ontwikkelen geen trauma na een potentieel traumatische ervaring’ Wat is de boodschap van uw proefschrift? ‘Trauma is niet alleen een mentale aangelegenheid. Veel mensen met trauma ervaren spanning, voelen zich niet verbonden met hun lichaam of hebben fysieke klachten zoals chronische vermoeidheid of pijn. Allemaal problemen die te maken kunnen hebben met een ontregeld zenuwstelsel en immuunsysteem. “The body keeps the score” wordt wel gezegd. Om dit aan te tonen heb ik proefpersonen in een laboratorium verschillende stressvolle taken laten doen. Wij keken naar hun hartslag en spierspanning. Degenen die vooraf ingrijpende jeugdervaringen rapporteerden, lieten veel heftiger fysieke reacties zien, die ook veel langer aanhielden. Je kunt ervan uitgaan dat dit in het dagelijks leven ook gebeurt. Mijn boodschap is daarom: besteed bij het behandelen van klachten aandacht aan het lichaam en de traumasporen die het draagt. Ik heb zelf veel baat gehad bij haptotherapie en andere lichaamsgerichte therapieën.’

U ontwikkelde een eetstoornis en beschadigde uzelf. Hoe moeten we dat begrijpen? ‘Een eetstoornis gaat voor mij over zelfregulatie. Of je nu te veel of te weinig eet of alles er weer uit gooit, het heeft allemaal een tijdelijk dempend en rustgevend effect op je zenuwstelsel. Bovendien neemt de focus op eten je in beslag, waardoor er minder ruimte is voor andere, pijnlijke zaken. Als je jezelf snijdt, leidt de fysieke pijn ook af van de psychische pijn. Maar het kan ook gaan over controle: ik bepaal wat ik met mezelf doe. Wanneer je in je leven weinig controle ervaart, kan dat op een bepaalde manier prettig voelen. Het kan ook gaan om boosheid, die je tegen jezelf richt. Of over jezelf straffen. Je lichaam willen beschadigen, bijvoorbeeld omdat er nare dingen mee zijn gebeurd. Het is belangrijk te erkennen dat al dit gedrag een doel dient: het draaglijk maken van wat eigenlijk ondraaglijk voor je is.’

Zijn sociale media potentieel traumatiserend? ‘Enerzijds biedt de onlinewereld veel positiefs. Jongeren voelen zich herkend en erkend, ze kunnen ergens deel van uitmaken. Aan de andere kant gebeuren­ er nare en extreme dingen, die snel uit de klauwen kunnen lopen. Zeker jongeren kunnen verleid worden over hun grenzen te gaan. Ik ben betrokken bij het Centrum Seksueel Geweld en daar horen we de verhalen over onlinemisbruik en afpersing dagelijks­. En hoe verwoestend het is als beelden worden rondgestuurd. Jongeren kunnen natuurlijk ook bewust ongezonde informatie zoeken. Dat heb ik zelf vroeger ook gedaan, toen ik zogeheten proanawebsites bezocht, op zoek naar tips voor hoe je je het beste kunt uithongeren. Het is heel duister wat daar gebeurt. En daar zitten ook figuren met slechte bedoelingen die contact proberen te leggen met kwetsbare meisjes.’

Wat moeten we daarmee? ‘Er niet van wegkijken. Onder ogen zien dat de kans groot is dat ook jouw kind online op potentieel gevaarlijke plekken terechtkomt. Wat nodig­ is, is een open gesprek, waarin je uitlegt wat er kan gebeuren en waarom dat gevaarlijk kan zijn, maar waarin een kind ook mag vertellen waar het naar zoekt en wat het hem of haar brengt, zonder dat het meteen bestraffend wordt toegesproken. De boodschap moet zijn: als er iets vervelends gebeurt, deel het, en dan lossen we het samen op.’

Is het begrip trauma aan inflatie onderhevig? ‘We moeten inderdaad oppassen niet alles wat vervelend is meteen een trauma te noemen. Dat doet geen recht aan echt ontwrichtende ervaringen, maar gaat ook voorbij aan ons grote herstellende vermogen. Mensen kunnen veel meemaken en daar toch goed doorheen komen, zeker met steun van mensen om hen heen. Het idee “ik heb iets ergs meegemaakt en nu zal het wel de rest van mijn leven slecht met mij gaan” helpt niet en klopt niet. Het is daarom belangrijk dat jongeren leren omgaan met ongemak, pijn en verdriet. En van volwassenen het voorbeeld krijgen dat je ook met heel ingrijpende dingen kunt leren omgaan.’

Anne Marsman (1989) is psycholoog, spreker en ervaringsdeskundige op het gebied van trauma. In 2021 promoveerde ze aan de Universiteit Maastricht. Een jaar later richtte ze het platform Traumanet op. Sinds 2024 is ze betrokken bij het Centrum Seksueel Geweld en realiseerde ze een onlinezelfhulpomgeving voor slachto

Broese blijft Utrechts iconische boekhandel, maar voortaan onder Haagse vlag De naam Broese blijft gewoon bestaan en klanten zien ook de vertrouwde gezichten van het personeel in de boekhandel aan de Oudegracht. Maar die heeft nu een andere eigenaar: de Haagse boekhandel Paagman heeft Broese Boekverkopers overgenomen.

Maarten Venderbosch Maarten Venderbosch 6 november 2025, 11:15 Laatste update: 6 november 2025, 11:58 Erik en Sandra van Doorn namen de in Utrecht ‘iconisch’ genoemde boekhandel in 2014 over uit de failliete boedel van de keten Polare. Broese was toen nog gevestigd aan de Stadhuisbrug. De winkel verhuisde in 2020 naar de nieuwe vestiging aan de Oudegracht, in het voormalige postkantoor aan de Neude waarin ook de Bibliotheek Utrecht is gehuisvest.

Boeken en cultuur centraal Voor het echtpaar Erik en Sandra van Doorn is de overname een bijzonder moment, zo laten zij weten: „Wij namen Broese over in een turbulente tijd. Ons doel was om de winkel weer toekomst te geven en een plek te laten zijn waar boeken en cultuur centraal staan in Utrecht. We zijn trots dat het is gelukt en dragen met vertrouwen het stokje over aan Paagman, dat met dezelfde passie en overtuiging Broese verder zal ontwikkelen.”

Paagman werd in 1951 opgericht in Den Haag en heeft nu ook vestigingen in Delft, Leidschendam en Gouda. Daar komt Utrecht nu bij. Broer en zus Fabian en Nadine Paagman zijn de huidige eigenaren. Zij hebben 150 mensen in dienst, Broese telt 45 medewerkers.

Paagman ‘barst van de energie’ Paagman noemt Broese ‘een naam met grote betekenis’. „Niet alleen in Utrecht, maar in heel Nederland. We voelen ons vereerd dat we het stokje mogen overnemen. Met ons team en onze ervaring barsten we van de energie om de dienstverlening van Paagman ook in Utrecht verder vorm te geven, met behoud van de eigen signatuur van Broese. Daarbij verwachten we ook veel te kunnen leren van de succesformule van Broese.’’

Lintje voor zieke Aoife Derriks: ‘Met haar scherpe blik van grote waarde voor Nieuwegein’ Voor haar jarenlange inzet voor mensen en dieren in een kwetsbare positie heeft het Nieuwegeinse transgender raadslid Aoife Derriks (73) een lintje gekregen uit handen van burgemeester Marijke van Beukering. ‘Vanuit haar achtergrond wist ze als geen ander hoe belangrijk het is om je veilig te kunnen voelen.’

Maarten Venderbosch Maarten Venderbosch 5 november 2025, 08:27 Laatste update: 5 november 2025, 08:43 Aoife Derriks is ongeneeslijk ziek en verblijft in het hospice in Nieuwegein waar zij de laatste fase van haar leven doorbrengt. De koninklijke onderscheiding is volgens de gemeente ‘een blijk van waardering voor Derriks veelzijdige inzet en maatschappelijke betrokkenheid, waaronder een periode als volksvertegenwoordiger’.

Aoife Derriks werd in 1972 lid van de VVD. In 1981 verhuisde zij naar Nieuwegein en raakte daar betrokken bij de lokale politiek. Ze was onder meer voorzitter voor de lokale VVD. Van 1989 tot 1999 was zij statenlid in Utrecht. In 2021 richtte ze in Nieuwegein haar eigen partij De Unie op.

Lees ook • In dit interview kijkt Aoife Derriks terug op haar bewogen leven.

Burgemeester Marijke van Beukering: „Aoife Derriks heeft met haar scherpe blik, brede ervaring en tomeloze inzet een blijvende bijdrage geleverd aan de Nieuwegeinse politiek en samenleving. Een veilige omgeving staat hoog bij haar op de agenda. Haar veelzijdige betrokkenheid en overtuiging zijn van grote waarde voor onze stad. Daarom heb ik haar met veel plezier een koninklijke onderscheiding uitgereikt.”

Twintig jaar scheidsrechter Behalve politiek actief was Derriks dat ook op andere terreinen. Ze was bijvoorbeeld twintig jaar lang scheidsrechter bij de KNVB en kreeg daarvoor een waarderingsspeld. Ze vervulde ook verschillende bestuursfuncties waaronder een periode bij de Heksenwaag in Oudewater, waar zij kort tijd woonde. Ze bezocht bovendien 21 jaar lang als hulpsinterklaas de basisschool.

Aoife Derriks werkte 34 jaar lang als docent geschiedenis in het middelbaar onderwijs in Utrecht en was buschauffeur. In Nieuwegein kennen veel mensen haar van haar dagelijkse wandelingen met haar hondjes in Merwestein. Zij werd Lid in de Orde van Oranje-Nassau.