Jukebox

Betoverend duistere elektronische muziek door Oblaka, een nieuw alias van Ladislav Zensor.

"Ik ben opgegroeid aan de rand van Praag, omringd door betonnen torenflats; we noemen ze paneláky. De diepe jaren '90 markeerden de bevrijding van het land en een ontwaken uit de communistische lethargie. Omringd door socialistische kunst, die in pre-revolutionaire tijden 4% van het budget kreeg toegewezen voor alle bouwprojecten.

Mijn nieuwste alias, Oblaka, brengt me emotioneel terug naar de tijd dat ik elektronische muziek begon te verkennen en mijn smaak begon te vormen. Men zegt dat culturele cycli om de 20 jaar plaatsvinden en tegenwoordig heb ik het gevoel dat ik weer in 2001 leef. Dankzij internet, globalisering en geavanceerde technologie zijn we getuige van een vermenging van genres, technieken en benaderingen.

Ik hou van deze huidige muzikale samensmelting, en na jaren van focus op een specifiek geluid, geeft Oblaka me de vrijheid om meer te experimenteren met polyritmiek, het deconstrueren van samples en algehele sound design. 'Petrichor Memories' is een herinnering aan de geur van verse regen die valt op het uitgedroogde beton van een stedelijke woonwijk."

Een ingetogen en oprecht klinkende drie-tracker van de Brusselse artiest Arvo, met prachtige melodieeën en herkenbare field recordings.

'Een compilatie van opnames en melodieën die zorg, verpleging en koestering vastleggen, en een eerbetoon aan de blijvende liefde en toewijding van mijn lieve vriendin. clava forever <3'

Na hun album ‘De Verkeerde Fout’ uit 2022 is Borokov Borokov, de Antwerpse synthesizerband met een hoek af, na een jaar terug met nieuw werk én met één man minder. “Het is allemaal begonnen in de zomer van 2022 nadat Arne (Omloop) ons vertelde dat hij met de band zou stoppen. Om dit nieuws te verwerken, schreven we op een maandag POMELO, onze eerste echte break-up song.” vertelt Boris. “Diezelfde dag volgde ook PIANISSIMO, want we waren toch bezig.”

Over het algemeen is het een erg verrassend album: het neemt je mee op een reis langs soms gelukkige en opgewekte, anders dromerige of rustige nummers. Mijn favorieten zijn ongetwijfeld Peugeo en Paddo: twee opzwepende, dansbare tracks vol acid klanken en melodietjes die spontaan een glimlach op mijn gezicht doen verschijnen.

Net zoals bij artiesten als Lander en Adriaan is op het podium waar hun muziek pas écht tot hun werk komt. Telkens opnieuw brengen ze een immersieve, prettig gestoorde show met spontane interpretaties van hun uitgebrachte nummers, aangevuld door leuke covers van danceklassiekers.

De Belgische artiest en Maloca Records-oprichter Le Motel keert terug naar zijn label met een nieuwe EP. Sueños, wat in het Spaans 'droom' betekent, is gemaakt tijdens de lockdown en is geïnspireerd op fragmenten uit dromen en het onvermogen om muziek en het leven op een fysieke manier te ervaren.

Het album is een mooie demonstratie van het wereldse karakter van zijn label: het is een resultaat van samenwerkingen met mensen uit o.a. het VK, Ghana, Spanje en Brussel. Ook de stijlen van de nummers hebben een globaal kantje: daverende grime op 'Love Talk Bad' met Logan, glitchy IDM met Cabasa op 'Libet's Delay', de reggaeton-getinte 'Rápido' met Clara! en 'Wonteeda' met hevige bassen en Bryte's kenmerkende vocals. Op de twee solo-nummers van Le Motel, 'Sueños' en 'Talking To Drums', herken je zijn kenmerkende percussief gedreven geluid.