index

index

Moreeverythingness
Has Wes Anderson gone too Wes with Asteroid City?
Has Wes Anderson gone too Wes with Asteroid City?
All this is delightful but curiously depthless, and you may exit the cinema feeling as if you’ve been trying to survive on a diet of macaroons. If there’s a theme or resonant emotion poking through the tissue-paper, it is the age-old Anderson chestnut of the struggle between brainiac kids and their heedless, uncomprehending parents. “Are we orphans now?” one of Schwartzman’s kids asks. “Are you planning to abandon us?” Long pause. “I was considering it,” he admits, sheepishly. It’s the theme Anderson dealt with best in The Royal Tenenbaums, the last film of his that dug down into something that exceeded or escaped the director’s exquisitely manicured designs. There were shards of genuine pain — Richie’s suicide attempt, Margot’s chain-smoking in the bathroom — glinting amid the pink and amber production design.
#movies
Has Wes Anderson gone too Wes with Asteroid City?
In de biografie over Hans Keilson blijkt dat het verhaal over hem als miskende schrijver niet (helemaal) klopt ★★★★☆
In de biografie over Hans Keilson blijkt dat het verhaal over hem als miskende schrijver niet (helemaal) klopt ★★★★☆
In zijn uitstekende biografie beschrijft Jos Versteegen hoe Hans Keilson zichzelf telkens opnieuw wist uit te vinden als schrijver, geliefde, vader...
Keilson wist dat de verwerking in fasen verliep en dat trauma eigenlijk nooit overging.
In Der Tod des Widersachers analyseert Keilson het fenomeen haat: vijanden kunnen niet zonder elkaar, ook in haat zit een perverse vorm van fascinatie. Zonder dat ze worden benoemd, gaat deze roman over Hitler en zijn slachtoffers. Deze analyse werd in 1947 slecht begrepen, alsof Keilson de wandaden van Hitler bagatelliseerde, wat hij uiteraard niet deed. Hij wilde deze zieke geest begrijpen. Treffend is wat Versteegen in de epiloog schrijft: ‘Had hij een gesprek met Hitler kunnen voeren, dan was het gegaan over wat er toch gebeurd was in zijn leven dat hij zo’n grenzeloze haat had ontwikkeld.’
In de biografie over Hans Keilson blijkt dat het verhaal over hem als miskende schrijver niet (helemaal) klopt ★★★★☆
Column | Onder de ruis ligt de stilte, hoor maar
Column | Onder de ruis ligt de stilte, hoor maar
De ruis is overal. In je telefoon, in je computer, in de woorden die je kiest, in de beelden die je dagelijks ziet en die jouw beeld van de wereld bepalen. Vorige week nam ik de trein naar Rotterdam, en iedereen in de coupé keek naar een scherm, terwijl het landschap ongezien bleef, net als de zonsondergang op de terugweg. Tijd is het kostbaarste dat we hebben en die raakt zo kwijt. Maar zelf ga…
Column | Onder de ruis ligt de stilte, hoor maar
Ja zeg, kom nou: met deze retorische truc kun je het gesprek over je eigen verantwoordelijkheid mooi ontwijken
Ja zeg, kom nou: met deze retorische truc kun je het gesprek over je eigen verantwoordelijkheid mooi ontwijken
Caroline van der Plas tijdens het debat over het structurele extreme geweld door Nederlandse militairen tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog. Ze stelde dat het onderzoek daarnaar te generaliserend was en geen oog had voor de benarde positie waarin de Nederlandse militairen zaten. Toen ze er door Sjoerd Sjoerdsma op werd gewezen dat al deze nuances uitgebreid beschreven staan in het rapport en dat ze dat misschien even moet lezen, hield ze voet bij stuk: ze gaat geen D66-opdrachtjes uitvoeren. Zelfs als er in de aanklacht letterlijk staat dat je iets niet zo moet opvatten, kun je het ongestraft toch zo opvatten.
Caroline van der Plas maakte het nog bonter tijdens het debat over het structurele extreme geweld door Nederlandse militairen tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog. Ze stelde dat het onderzoek daarnaar te generaliserend was en geen oog had voor de benarde positie waarin de Nederlandse militairen zaten. Toen ze er door Sjoerd Sjoerdsma op werd gewezen dat al deze nuances uitgebreid beschreven staan in het rapport en dat ze dat misschien even moet lezen, hield ze voet bij stuk: ze gaat geen D66-opdrachtjes uitvoeren. Zelfs als er in de aanklacht letterlijk staat dat je iets niet zo moet opvatten, kun je het ongestraft toch zo opvatten.
Ja zeg, kom nou: met deze retorische truc kun je het gesprek over je eigen verantwoordelijkheid mooi ontwijken
The Assistant (2019)
The Assistant (2019)
This is amazing. Julia Garner is incredible. Every frame, every second of this film is perfect. And the director, Kitty Green, is from Melbourne!
#movies
The Assistant (2019)
A Coiled Spring
A Coiled Spring
“At the time, I had a mental picture of this experience that looked like one of those practical joke containers disguised as a can of nuts or something.”
A Coiled Spring
How my extraordinary mother survived Belsen
How my extraordinary mother survived Belsen
this confused bitty horrible piece reads like it was hacked together by some work experience student at the times, or maybe conservative peer daniel finkelstein who wrote the holocaust industry product (book) that it's promoting, is responsible.
Alfred, now widely acknowledged to have been the first person to recognise the existential danger Hitler posed to the Jews, moved his family to Amsterdam in 1933.
#holocaust
How my extraordinary mother survived Belsen
Tech millionaire injected with son’s blood in quest for youth
Tech millionaire injected with son’s blood in quest for youth
"...Johnson detailed his progress in an interview with Bloomberg, announcing that he was spending $2 million a year in the hope of achieving the brain, heart, lungs, kidneys, tendons, teeth, skin, hair, bladder, penis and rectum of an 18-year-old..." yeah a new arsehole for every old arsehole.
#wtf
Tech millionaire injected with son’s blood in quest for youth
‘An irresistible mix of art and genitals’: Caligula finally comes to Cannes
‘An irresistible mix of art and genitals’: Caligula finally comes to Cannes
Described by its screenwriter, Gore Vidal, as ‘easily one of the worst films ever made’, Caligula has been re-edited by Thomas Negovan and received its premiere this week. Here, he explains his decision to revisit the swords-and-sandals shockfest
an object as much as a film
‘An irresistible mix of art and genitals’: Caligula finally comes to Cannes