Commentaar Het treurigste is: een PVV-voorstel over kwetsbare mensen aannemen, zonder de consequenties te kennen Gerard BeverdamGerard BeverdamPolitiek journalist donderdag 3 juli 2025, 20:55
Luisteren In het commentaar verwoorden redacteuren de mening van het Nederlands Dagblad. Wat is een illegaal? En kan een mens ooit strafbaar zijn, simpelweg omdat hij ergens op deze wereld verkeert? Het zegt iets over je visie op humaniteit, als je mensen puur vanwege hun illegale verblijf in de gevangenis wilt stoppen.
Natuurlijk: wie is uitgeprocedeerd, moet het land verlaten. En een straf voor wie niet meewerkt aan terugkeer wanneer dit wel mogelijk is: ja, daar valt over te praten. Maar de politieke soap die het rechts-conservatieve deel van de Tweede Kamer deze week liet zien, gaat ten diepste over medemenselijkheid.
De SGP doorzag dit donderdag pas. Nadat er woensdag sussende woorden kwamen (de SGP ‘gaat ervan uit’ dat de overheid niet zal optreden tegen naastenliefde), schrokken partijleider Chris Stoffer en de zijnen zich donderdag een hoedje. Niet alleen vanwege kritische vragen uit het christelijke deel van Nederland dat zich bekommert om mensen in een lastige situatie, maar ook omdat minister David van Weel (Justitie, Asiel) een PVV-amendement uitlegde zoals het is bedoeld. Al zal de hulp vanuit kerken of het Leger des Heils niet snel worden aangepakt, schreef de bewindsman, uitsluiten deed hij het niet.
De discussie over het strafbaar stellen van illegaliteit speelt al jarenlang. Maar waar heb je het dan eigenlijk precies over? Laat nou net dát dus helemaal niet zijn besproken, toen vorige week met stoom en kokend water de asielwetten van oud-minister Marjolein Faber door de Tweede Kamer werden behandeld.
Rechts-conservatieve partijen - inclusief de SGP - laten hun oren hangen naar Wilders. Toch haalde het PVV-voorstel om illegaliteit in z’n algemeenheid strafbaar te stellen, plus het meewerken daaraan, dinsdag bij hoofdelijke stemmingen de eindstreep. Partijen dachten er pijnloos vóór te kunnen stemmen, omdat hun inschatting was dat het voorstel zou sneuvelen. Eerlijk is eerlijk: de uitslag was mede het gevolg van het feit dat andere partijen hun prioriteiten niet op orde hadden. De Ketikoti-herdenking in Amsterdam was vervroegd vanwege de hitte. Kamerleden die daar bij waren, konden heus de stemmingen nog halen. Maar niet iedereen was er, terwijl volksvertegenwoordigers in de eerste plaats zijn geroepen om te stemmen als het erop aankomt.
Hoe dan ook is de parlementaire behandeling van de asielwetten - terwijl in campagnetijd allerlei partijpolitieke belangen de boventoon voeren - ontaard in een puinhoop. Dat er op de laatste avond voor het zomerreces koortsachtig moest worden gezocht naar een oplossing om onzorgvuldig dan wel opportunistisch stemgedrag te repareren, zegt alles.
Het treurigste is nog wel dat partijen zó achteloos omgaan met de positie van kwetsbare mensen plus degenen die hen helpen, dat een PVV-voorstel is aangenomen zonder de consequenties ervan exact te kennen. De rechts-conservatieve partijen in de Kamer - inclusief de SGP - maken daarmee wel iets glashelder. Zij laten hun oren nog steeds hangen naar Geert Wilders, die Nederland al bijna twee jaar mag gijzelen met nul oplossingen en alleen maar chaos.
